De eikenprocessierups staat meer bekend om de gevolgen van zijn brandharen, dan om zijn typische naamgeving.
Eikenprocessierupsen eten graag jonge eikenbladeren. Hiervoor reizen ze vaak ’s nachts naar nieuwe eikenbomen toe, in een flinke rij achter elkaar.
Vandaar de naam, hun trektocht lijkt op een heuse processie.
De rupsen bevatten elk honderdduizenden brandharen. Deze brandharen kunnen hevige irritaties aan de huid van mensen opleveren. Bij inademing zelfs irritaties van de luchtwegen. Deze haren vallen uit en blijven vooral in de nesten van de rupsen liggen. Zelfs wanneer de rupsen allang verdwenen zijn, kan jij nog flink last hebben van hun haren.
In de maand juli hebben de rupsen genoeg gegeten en zullen ze zich gaan verpoppen tot eikenprocessievlinders.
De rupsen hebben natuurlijke vijanden, namelijk de sluipwesp en de sluipvlieg. In een natuurlijke omgeving zorgen deze vijanden ervoor dat er geen plaag ontstaat van eikenprocessierupsen. In stedelijke gebieden is deze vijand niet altijd aanwezig, waardoor de rupsen daar vergiftigt of weggevangen en verbrand worden.